کواد روترو عمود پرواز شرکت داوین با قابلیت تصویر برداری هوایی از راه دور و نزدیک

نوشته‌ها

جستجو و نجات توسط کواد کوپتر

جستجو و نجات توسط کواد کوپتر

پیدا کردن فرد مفقود در عرض بیست دقیقه توسط کواد کوپتر

مامورین امداد با استفاده از هلی کوپتر سرنیشن دار و صدها نفر داوطلب و سگهای تعلیم دیده نتوانستند یک پیر مرد 80 ساله که سه روز مفقود بود را پیدا نمایند. اما یک کواد کوپتر در عرض بیست دقیقه این کار را انجام داد.

در روز یکشنبه آقای David Lesh به مامورین و تیم امداد و نجات کمک نمود تا یک پیرمرد 80 ساله که برای 3 روز در Fitchburg (یکی از شهرهای ایالت ماساچوست در آمریکا) ناپدید شده بود پیدا شود. مامورین حرفه ای امداد و نجات با کمک گرفتن از صدها نیروی داوطلب و هلی کوپتر سرنشین دار و سگهای تعلیم دیده امداد و نجات بصورت تمام وقت اما بدون نتیجه مشغول جستجوی محل برای پیدا نمودن فرد مفقود بودند.

آقای Lesh که صاحب یک شرکت فروش اسکی و لباس ورزشی زمستانی در کلورادو می باشد و بصورت اتفاقی در زمان واقعه با همراه داشتن مولتی روتور خود – یک عدد کواد کوپتر – برای تعطیلات به Fitchburg رفته بود از گروه امداد اجازه خواست که بصورت داوطلبانه از کواد کوپتر خود استفاده نموده و به جستجوی فرد مفقود شده بپردازد. و موافقت گروه امداد باعث گردید که Lesh در عرض 20 دقیقه فرد مفقود شده را پیدا نماید.

lesh می گوید: من مطمئن نبودم که بتونم فرد گم شده رو پیدا کنم، همچنین نمی دونستم که اگر هم پیداش کنم او چه وضعیت جسمانی خواهد داشت.

آقای Lesh پرواز مولتی روتور بدون سرنشین خود را بالای زمینی به مساحت 80 هکتار که گمان می رفت مرد مفقود در آنجا باشد انجام داد و در هنگام پرواز بصورت زنده تصویری که دوربین کواد روتور به زمین می فرستاد را از طریق یک مانیتور تحت نظر گرفت تا زمانی که مرد مسن را در تصویر مانیتور مشاهده نمود.

Lesh می گوید: همین که داشتم آخرین دور را میزدم که به محل فرود برگردم تصویر مردی را دیدم که غیر متعادل راه می رفت و گیج به نظر می رسید.

آقای Arthur Holland Michel بنیانگذار مرکز مطالعات پرنده های بدون سرنشین – پهپاد – در کالج Bard بر این باور است که این داستان نشان دهنده این واقعیت است که استفاده از مولتی روتور برای جستجو بسیار مفید است ( پلیس کانادا در سال گذشته از مولتی روتور برای نجات یک مرد از مرگ حتمی استفاده نمود). هر چند ممکن است پهپادها در هر شرایطی و در هر محلی ابزار مفیدی برای جستجو و نجات به حساب نیایند اما چنین وقایعی می تواند شروع خیلی خوبی برای عصر “جستجو و نجات توسط پرنده های بدون سرنشین” باشد. این یک موقعیت خوب برای افرادی است که می خواهند کار جستجو و نجات را توسط پرنده های بدون سرنشین آغاز نمایند. هر چند سازمان مدیریت هوا نوردی فدرال زیاد تمایل به استفاده غیر نظامی پهپادها نشان نداده است.

سازمان هوانوردی فدرال سال گذشته به یک شرکت جستجو و نجات در تگزاس که از پرنده های بدون سرنشین برای یافتن افراد مفقود شده استفاده می نمود دستور داد که پروازهای پهپاد های خود را متوقف کنند. آن شرکت تا آن زمان توانسته بود 11 نفر را در عملیات امداد و نجات توسط پرنده های بدون سرنشین پیدا نماید. هر چند که همه آنها زمانی پیدا شدند که جان خود را از دست داده بودند. اما نهایتا هفته گذشته یک قاضی نامه و دستور سازمان هوانوردی فدرال را غیر قانونی خوانده و آن شرکت امداد و نجات توسط پهپاد فعالیت خود را از سر گرفت.

Michel میگوید: می توانیم بگوییم که حتما تعداد نفرات بیشتری سعی خواهند کرد کاری که Lesh انجام داد را توسط مولتی روتور های خود انجام دهند و این عمل هر چند که باعث خواهد گردید مفقودین بیشتری توسط مولتی روتور پیدا شوند اما تناقضهای قانونی بین خلبانهای پرنده های بدون سرنشین و پلیس تا زمان وضع قوانین روشن وجود خواهد داشت. من از اینکه می بینم عملیات جستجو و نجات توسط پرنده های بدون سرنشین واقعا نتیجه می دهد خیلی خوشحال هستم. تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که این گونه عملیاتها با رعایت نکات ایمنی و همانگی شده انجام گیرند.

 

ارسال کوادکوپتر به سیاره زحل

ارسال کوادکوپتر به سیاره زحل توسط ناسا

سازمان فضانوردی NASA قصد ارسال کوادکوپتر به سیاره زحل را دارد

Jesus Diaz

سازمان هوا فضایی ناسا در صدد جستجو به دنبال حیات در سطح سیاره زحل می باشد اما آنها با این مشکل رو به رو هستند که چه راه حل مناسبی را برای نمونه برداری از بخش های بزرگی از سطح این سیاره را به کار بگیرند. البته اکنون فکر می کنند که ممکن است به راه حل بسیار مناسبی دست پیدا کرده باشند: یک کوادکوپتر – کواد روتور – 10 کیلوگرمی که از داخل یک سفینه هدایت خواهد شد. خیلی راه حل جالبی به نظر می رسد.

آقای Larry Matthies پژوهشگر ارشد و مدیر گروه تحقیقات کامپیوتری در بخش  تحرکات و سیستم های رباتیک در JPL  واقع در شهر Pasadena در ایالت کالیفورنیا استفاده از پرنده بدون سرنشین – کواد کوپتر – را بهترین راه حل برای رساندن این ماموریت به هدف اصلی یعنی جستجو برای وجود حیات و یا وجود فعل و انفعالات شیمیایی زیستی در منظومه شمسی می داند. استفاده از کوادکوپتر برای این منظور باعث بالابردن ایمنی خواهد شد و ریسک و مخارج کمتری را هم متحمل خواهیم گردید.

نظر ایشان این است که: استفاده از سفینه فضایی امکان پذیر نیست چرا که پس از فرود امکان جا به جا شدن را ندارد. ما برای بررسی و تحقیقات نیاز به جا به جایی بر روی سطح سیاره را داریم. یک بالن یا هواپیما میتواند براحتی جا به جا شود اما برای کار ما راه حل خوبی نیستند چون دسترسی به سطح سیاره و قابلیت انجام نمونه برداری را ندارند. یک هلی کوپتر بزرگ و دور برد میتواند گزینه خوبی باشد اما  مستلزم پرداخت مخارج بسیار سنگین و داشتن ریسک و خطر بالا است. پس ما همه گزینه های بالا را با هم ترکیب نمودیم و به نتیجه ای رسیدیم که نسبتا هزینه کمی داشته باشد، ریسک کمی داشته باشد و برای انجام ماموریت مورد نظر ما منطقی باشد. کوادکوپتر.

پرواز پیتزا توسط کواد کوپتر در بمبئی

پرواز پیتزا توسط کواد کوپتر در بمبئی

رساندن پیتزا به مشتریان توسط کواد کوپتر

توجه به بالا بردن درآمد، و خلاصی از بغرنج بودن و ماندن در راه بندان، صاحب یک رستوران در شهر بمبئی در کشور هندوستان را بر آن داشت تا برای رساندن پیتزا به مشتری، اقدام به استفاده از پرنده بدون سرنشین – کواد روتور – بنماید. 

تمامی ما مطالبی در مورد هیولا و یا غول تجارت جهانی به نام طرح آمازون در مورد استفاده از مالتی روتور برای رساندن بسته ها به مشتریان را خوانده ایم.

میکائیل رجانی مسئول و مجری پیتزا فروشی فرانسسکو به خبرگذاری PTI today می گوید:

” ما در یازدهم ماه می در آزمایش حمل و رساندن  پیتزا با یک پرنده بدون سرنشین (UAS) به مشتری که در فاصله یک و نیم کیلومتری از ما قرار داشت موفق بودیم.”

قرار بر این بود که این یک پرواز آزمایشی، برای تایید استفاده مداوم از این روش در سال های آینده باشد.

آقای رجانی می گوید:

کواد کوپتر برای انجام این ماموریت از منطقه Lower Parel واقع در مرکز شهر بمبئی به قصد رساندن پیتزا به مقصد ساختمان high-rise در منطقه Worli پرواز نمود. او به سرعت صعود نمود و این اولین باری بود که در این مملکت پدیده پرنده بدون سرنشین که میتواند در همه جا حضور داشته باشد برای رساندن پیتزا استفاده گردید.

او می گوید: این اغذیه فروشی در دو سال گذشته شروع بکار کرده و از حمل پیتزا توسط کواد روتور یک ویدیو تهیه نموده است. او می افزاید که دوستش که میکانیک خودرو است به او در به انجام رساندن این پرواز کمک نموده است.

آقای رجانی که در یک خانواده دارای شغل منسوجات بزرگ شده است میگوید: صرف کمتر وقت و انرژی برای این مرکز تغذیه در رساندن پیتزا بسیار مهم است که با بکار بردن وسائط نقلیه دارای دو چرخ امکان پذیر نمی گردد.

او می گوید: ” کاری که ما انجام دادیم در دو تا چهار سال آینده بسیار معمولی خواهد شد چرا که قیمت هر پرنده بدون سرنشین دو هزار دلار آمریکا خواهد بود. در حال حاضر محدودیتهایی برای استفاده از پهپاد برای کارهای تجاری وجود دارد. از جمله اینکه آنها نباید بیش از 400 پا (121 متر) از سطح زمین ارتفاع داشته باشند و اینکه نباید از بالای مناطق امنیتی عبور نمایند. البته قوانین پرواز فدرالی آمریکا (FAA) در سال آینده منتشر خواهد گردید و استانداردی برای این کار وجود خواهد داشت.

جدا از این محدودیتها، مشکل این که باطری کواد کوپتر پس از پیمودن هشت کیلومتر مسیر هوایی ضعیف و یا کاملن تخلیه گردد نیز وجود دارد. با پیش بینی درست و قرار دادن یک ایستگاه برای تعویض و یا شارژ باطری این مشکل نیز قابل حل خواهد بود.

در ضمن استفاده از کواد کوپتر محدودیتهایی هم برای میزان وزن بار دارد که اگر به جای کواد کوپتر از مولتی رتور هشت ملخه _ هگزا کوپتر – استفاده نماییم می توانیم تا حد وزن 8 کیلوگرم بار را جا به جا نماییم.

علاو بر کارآیی های استراتژیک، پرنده های بدون سرنشین در ابعاد وسیعی جهت عکس برداری هوایی و فیلم برداری هوایی برای تهیه ویدیو از مراسم های ازدواج و تظاهرات ها و غیره را دارند.

رجانی می گوید: در حال حاضر، هدایت پرنده های بدون سرنشین ما به صورت دستی انجام می پذیرد، اما در آینده نزدیک با استفاده از سیستم راه یابی(GPS) می شود حافظه این پرنده ها را طوری برنامه ریزی نمود که بطور کاملا خودکار پرواز نموده و ماموریت مورد نظر را انجام دهند.

هواپیمای بدون سرنشین در زمان پرواز آزمایشی پیتزا را در یک جعبه معمولی پیتزا حمل نمود اما در پروازهای آینده و با استفاده از مالتی روتورهای قوی تر و بزرگتر قادر خواهیم بود پیتزا را در جعبه های مخصوصی قرار دهیم که از آسیب و آلودگی هوا محفوظ بماند.   

کواد کوپتر برای تحقیقات در حیات وحش

کواد کوپتر

این یک پرنده است؟ این یک هواپیما است؟ نه، این یک کواد کوپتر است!

نوشته شده توسط Erick Bengel Cannon Beach Gazette

ممکن است که بعضی اوقات مردم ساکن در نزدیک Chapman Point متوجه شیئی عجیب و در حال پرواز در آسمان شوند که در تاریخ ۱۲ تا ۱۴ ژوئن در اطراف ساحل شیرجه می زند و یا اوج می گیرد.

از دیدنش ملتهب نشوید چرا که او فقط یک پرنده بدون سرنشین از نوع کواد کوپتر است.

سرویس های خدماتی ماهی و حیات وحش ایالات متحده به همراه سازمان مدیریت اتمسفر و نشنال اوشیانوگرافیک از کواد کوپتر برای تحت نظر قرار دادن لانه های مرغ های دریایی در سواحل کانن استفاده خواهند نمود.

این کوادکوپترها از تراکم و گسترش جمعیت انواع پرنده های دریایی مانند مرغ ماهی خوار در سواحل عکسبرداری هوایی و فیلم برداری هوایی خواهند نمود.

به گفته آقای Shawn Stephensen زیست شناس حیوانات وحشی در شرکت Oregon Coast National Wildlife Refuge Complex (مجتمع اورگان، پناه گاه ملی حیات وحش ساحل) در حوزه ماهی و حیوانات وحشی، دانشمندان این تصاویر هوایی و عکسهای های هوایی گرفته شده توسط کواد کوپتر – کواد روتور – را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با شمردن تمامی پرندگان از روی تصاویر تلاش خواهند نمود بزرگی و وسعت نسل و جمعیت آنها را تخمین بزنند.

همزمان با اینکه خلبان کواد کوپتر در حال هدایت پرنده بدون سرنشین به نقاظ مختلف ساحل می باشد، تصاویر هوایی اخذ شده توسط دوربینی که بر روی کواد کوپتر نصب شده است بصورت زنده به کمک خلبان و دانشمندانی که در نزدیکی وی ایستاده اند ارسال می گردد. و خلبان به دستوراتی از قبیل “کمی به چپ برو و یا مقداری به بالا برو” عمل خواهد نمود تا دوربین دقیقن در جای مناسب و مورد نیاز قرار بگیرد.

 آقای Jaon Mansour رییس بخش عملیاتی پرنده های بدون سرنشین در مرکز عملیات هوایی (NOAA’s) در یک ایمیل گفته است:

وقتی که بدنه کواد کوپتر – کواد روتور – دقیقا در محل مناسب قرار بگیرد، کمک خلبانم خیلی به سادگی خواهد گفت،” حالا عکس را بگیر” من هم یک دکمه را فشار می دهم و عکس هوایی گرفته می شود.

 خود کوادروتور!

 آقای منصور خلبان و مسئول هدایت کواد کوپتر مدل (MD4-1000 Quadcopter) است که بدنه آن تقریبا اندازه یک توپ بسکتبال است و دوربین نصب شده بر روی آن که از طریق ایستگاه زمینی هدایت می گردد تقریبا به اندازه یک توپ بیسبال است.

البته تیم جستجو هواپیمای بدون سرنشین از نوع پوما (RQ-20A Puma AE) که بزرگتر است و بیشتر به هواپیما شباهت دارد و طول بالش به ۹ فوت می رسد را نیز برای این کار آزمایش می نماید.

Stephensen می گوید: هردو پرنده اعم از نوع کوادکوپتر ویا پوما در پایگاه و محل استقرار خودشان شروع به پرواز نموده و سپس در  بالای محل زندگی حیوانات وحشی و ماهی ها به پرواز ادامه می دهند.

او اضافه می کند و می گوید: آنها هیچگاه در بالای املاک و حریم خصوصی کسی پرواز داده نمی شوند.

و به گفته منصور هر پرواز تقریبن بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد.

این پروژه یکی دیگر از سری پروژه هایی است که در زمینه آزمایش میزان مفید بودن استفاده از پرنده های بدون سر نشین و کواد کوپتر برای اهداف تحقیقاتی حیات وحش است.

آقای Matt Pickett هماهنگ کننده عملیات هوایی در سازمان NOAA می گوید: ما حدود دو سال است که پرنده های بدون سرنشین را برای جایگزین نمودن روشهای فعلی نظارت هوایی بر حیات وحش تحت بررسی قرار داده ایم.

منصور می گوید: پرنده های بدون سرنشین به دانشمندان کمک می کنند که از طریق روشهای نوین به هوش زیست محیطی کاملا جدیدی دست یابند. و پرنده های بدون سرنشین به خوبی نشان داده اند که برای جستجو و نظارت بر محیط زیست ابزارهای کاملا مناسبی هستند.

به زودی قرار است یک پروژه آزمایشی مشابه جهت مطالعه زندگی پرنده های دریایی توسط پرنده های بدون سرنشین در جزیره Blon  نزدیک Reedsport شروع شود.

ارزانتر، سبزتر، امن تر

بطور سنتی، دانشمندان برای مطالعه جمعیت پرندگان دریایی از هلی کوپتر و دوربین های دستی و مکانیکی استفاده می کردند که استفاده از هلی کوپتر برای این منظور هم برای دانشمندان ریسک بالایی داشت و هم برای پرندگان.

Stephensen می گوید: ببین، بطور معمول، من توی هلی کوپتر می نشینم، در طول ساحل پرواز میکنم و از جمعیت پرندگان عکس می گیرم. سپس تعداد پرندگان را در این عکس ها شمارش می کنیم تا تخمینی از بزرگی جمعیت آنها بدست آوریم. بالطبع نشستن توی همچین هلی کوپتری خیلی خطرناک است چرا که  اگر این هلی کوپتر خوب کار نکند و یا سقوط نماید به من صدمه وارد خواهد شد. سر و صدای زیاد هلی کوپتر نیز خودش یک مسئله است.

منصور می گوید: پستانداران و پرندگان دریایی به شدت به سر و صدای زیاد و تحرکات سریع حساسیت دارند، چنانچه مزاحمت برایشان ایجاد کنیم تحقیقات ما دقیق نخواهد بود و به نتیجه مثبت نخواهیم رسید.

استیفنسن می گوید: تنها هلی کوپتری می تواند برای تحقیقات در حیات وحش استفاده گردد که قادر به ایستادن در ارتفاع ۱۰۰۰ پا (تقریبا 304 متر) در بالای منطقه بدون ایجاد مزاحمت برای حیوانات و وارد نمودن خسارت باشد. از این میزان پایین تر آمدن باعث می گردد تا پرندگان به پرواز در بیایند و از آنجا بگریزند و آشیانه و تخم های گذاشته شده خودشان که جوجه در آن است را برای شکارچیان بجا بگذارند.

اما پرنده های بدون سرنشین، که تحرکشان آرامتر بوده و سر و صدای کمتری دارند میتواند بطور کاملا  پنهانی و به فاصله کمی به پرنده ها نزدیک شود.

منصور می گوید: صدای کمتر یعنی مزاحمت کمتر که منجر به تحقیقات دقیقتر خواهد شد.

آقای Roy Lowe سرپرست پروژه در بخش پناه گاه حیوانات که در سال ۱۹۹۸ کار نظارت بر جمعیت پرنده های دریایی در طول ساحل را به عهده داشته است می گوید: علاوه بر مشکلات ذکر شده، استفاده از هلی کوپتر واقعی برای پروژه های تحقیقاتی “بسیار گران” تمام می شود، به طوری که مجبور خواهیم بود تحقیقاتمان در مورد ماهی ها و حیات وحش دریایی را به یک پرواز در سال محدود نماییم.

و نظر آقای Pickett این است که: “به تجربه و اعتقاد ما پرنده های بدون سرنشین ارزانتر، سبزتر، با امنیت ترین ابزار برای نظارت بر منابع طبیعی می باشند”.

نتیجه گیری

چنانچه پرنده های بدون سرنشین بدرستی از پس این مسئولیت بر بیایند، محققین قادر خواهند بود چندین پرواز را در طول سال برنامه انجام دهند و مستندات دقیقتر و جامع تری را از جمعیت پرندگان دریایی در زمان زاد و ولد بدست بیاورند.

آقای Lowe می گوید: استفاده از پرنده های بدون سرنشین به ما این امکان  را می دهد که میزان تغییر جمعیت پرندگان در تابستان را بدست بیاوریم که این امر به نوبه خود ما را به درهای بزرگ تحقیقاتی جدیدی هدایت خواهد نمود.

گروه ما امیدوار است که پرنده های بدون سرنشین بتوانند عکس های مشابه، و یا با کیفیت بهتری از آنها که Stephensen با ایستادن در کنار درب های باز هلی کوپتر می گیرد تهیه نمایند.

Stephensen نظرش این است که : چنانچه عکسهای گرفته شده توسط پرنده های بدون سرنشین کیفت مشابه و یا بهتری را ارایه دهند، به احتمال زیاد ما از پرنده ه های بدون سرنشین در عکس برداری هوایی برای تحقیقات در رابطه با چگونگی زندگی حیوانات استفاده خواهیم نمود.

پس از اتمام این پروژه ، سازمان ماهی و حیات وحش نتیجه را به یک پایگاه اطلاعاتی منتقل خواهد نمود که از طریق وب سایت refuge complex’s  قابل رویت خواهد بود.

او می گوید: به احتمال زیاد من یک گزارش تهیه خواهم نمود که در مجله علمی scientific journal درج خواهد گردید، اما این شروع کار است.

 آقای Pickett می گوید: سازمان NOAA قصد دارد در ماه ژوئن از پرنده های بدون سرنشین برای تحقیق و مطالعه در باره monk seals واقع در جزیره هاوایی استفاده نماید.

 ما امیدواریم که در ماه سپتامبر کاری در رابطه با لاک پشت های پشت چرمی در  Monterey انجام دهیم.

موارد نمونه کارها