کشف جسد توسط عکس برداری هوایی با پهپاد در هندوستان!!
حیدر آباد: در روز پنج شنبه یک پرنده بدون سرنشین متعلق به سازمان مدیریت بلایای طبیعی طول 16 کیلومتر از رودخانه Beas را – از محل غرق شدن دانشجویان تا سد Pandoh واقع در منطقه Mandi در نزدیکی شهر کوهستانی Himachal Pradesh – در جستجوی اجساد دانشجویان غرق شده طی نمود.
پرنده بدون سرنشین در حین طی مسیر عکس برداری هوایی نموده و این عکسهای هوایی برای تجزیه و تحلیل و پیدا نمودن افراد گمشده به ایستگاه زمینی ارسال می گردید که باعث شد جسد دو تن از دانشجویان مفقود که در قسمتی از رودخانه در بین سنگها گیر کرده بودند در عکسها دیده شود.
به گفته یک کارشناس ارشد: تعداد نفرات، کارشناسان، مهندسین و متخصصین در گیر برای پیدا نمودن دانشجویان مفقودی به ۵۵۰ نفر می رسید، اما در مرحله اول خطرناک بودن منطقه، شدت جریان آب، نداشتن دید کافی و گل آلودگی مانع از انجام و پیشرفت کار می گردید.
این کارشناس افزود: غواص های نیروی مسئول حوادث ملی و ارتش برای پیدا کردن اجساد در زیر آب گل آلود، پر از سنگ و روان رودخانه تنها به حس لامسه خود برای پیدا کردن و بیرون آوردن اجساد از زیر آب اعتماد می کردند که بسیار کار سختی بود.
حالا ما برای ادامه جستجو از پرنده بدون سرنشین – پهپاد – نیز کمک گرفته ایم.
وقتی ۷ نفر از رودخانه بیرون کشیده شدند، عملیات برای پیدا نمودن ۱۷ نفر باقی مانده از ۲۴ نفر دانشجو و تور لیدر آنها ادامه یافت. آنها بصورت ناگهانی در یک موج سیل آسا که ناشی از باز شدن بدون هماهنگی آب سد روی رودخانه Beas بود ناپدید شدند.
آقای Shashidhar Reddy معاون سازمان مدیریت بلایای طبیعی که در روز پنجشنبه مسئول بررسی این حادثه بود در یک مصاحبه به IANS گفت: “در اصل، مشکلات موجود از آن جمله اینکه، کف رودخانه پر از گل و لای و پوشیده از سخره و سنگ بود قابلیت دید و جستجو را تضعیف می نمود و باعث می شد که غواص ها فقط از طریق لمس کردن اجسام کف رودخانه اجساد را پیدا نمایند.”
در روز چهارشنبه یک دوربین در زیر آب برای پیدا نمودن اجساد قرار داده شده بود اما گذاشتن این دوربین هم با وجود آلودگی آب به گل و لای موفقیت چندانی در بر نداشت. لذا ما بر آن شدیم تا در روز جمعه از یک پرنده بدون سر نشین – پهپاد – استفاده نماییم که کل منطقه را تحت نظر خود قرار دهد.
بیش از ۵۵۰ نفر نیروی نجات از سازمان های مختلف از جمله نیروی مسئول حوادث ملی، ارتش، Sashastra Seema Bal و پلیس ایالتی اقدام به ادامه جستجو در ابعاد ۱۵ کیلومتر از محل پروژه سد مولد برق در Larji تا محل اصلی سد Pandoh را نمودند.
او می گوید: 15 غواص دیگر از NDRF به زودی به ما ملحق خواهند شد و تعداد غواص های ما به 39 عدد خواهد رسید. ما شرایط آنها را تحت نظر داریم و اگر نیاز باشد تعداد بیشتری غواص هم خواهند رسید.
Reddy می گوید این اولین پروژه جستجو و نجات در نوع خود است. قبل از این هم عملیاتهایی داشتیم که باید سرنشین قایق های سرنگون شده را پیدا میکردیم اما در این عملیات منطقه خیلی سخت است و دائما جریان آب وجود دارد. در بعضی نقاط رودخانه تنگ است و سراشیبی تند دارد که سرعت جریان آن با آب شدن یخها در طی روز نیز بطور ناگهانی بیشتر می شود. به همین دلیل بیشتر تمرکز ما برای جستجو در ساعات اولیه روز می باشد که شدت جریان آب رودخانه هنوز خیلی زیاد نیست.
او می گوید: از 7 جسد پیدا شده تا کنون بیشتر آنها نزدیک به محل حادثه پیدا شدند که یا به سخره ها و یا در گل و لای کف رودخانه گیر کرده بودند.
جسد . T. Upendra در روز پنجشنبه صبح در حالی که در میان سخره گیر کرده بود، در نزدیکی محل حادثه پیدا شد.
از امروز (پنجشنبه) به بعد انتظار داریم که جسد ها پس از پف و یا باد کردن بطور خود به خودی در روی آب ظاهر گردند اما چون آب سرد است ممکن است این موضوع یکی دو روز دیگر طول بکشد.
نظر کارشناسان بر این است که قسمت اعظم این اجساد در اثر سرما خواهند پوسید.
بیش از ۶۰ دانشجو و اعضای هیئت علمی موسسه V.N.R. Vignana Jyothi Institute مهندسی و تکنولوژی حیدرآباد برای گشت و گذار علمی به منالی آمده بودند که دچار این حادثه گردیدند.
بعضی از آنها در حالی که در غروب یکشنبه و در کنار رودخانه مشغول عکس برداری از خودشان بودند توسط امواج خروشان رودخانه به داخل آن کشیده شدند.
یک شاهد می گوید: جریان آب زیادی به ناگهان از سد پروژه برق Larji بدون هیچ گونه علامت و اخطاری به طرف محل وقوع حادثه جاری شد.
اداره پلیس نیز یک پرونده بر علیه مقامات مسئول پروژه برق رسانی به دلایل غفلت در انجام کار، به کشتن دادن شهروندان و به خطر انداختن جان دیگران تشکیل داده است.
این پرونده بر اساس گفته های شاهدان عینی ثبت شده است که میگویند آژیر خطر مربوط به باز کردن آب سد بر روی رودخانه قبل از انجام این کار به توسط مسئولان سد به صدا در نیامده بود.